De Rocky Mountains, of toch de Smoky Mountains?
Door: Henry
Blijf op de hoogte en volg Marjon
17 Augustus 2018 | Canada, Hope
Het lijkt erop dat het gaat meevallen met de rook vandaag en dat is nodig ook, want we gaan via de Icefields Parkway naar Jasper, een prachtige route, maar dan moet je wel iets kunnen zien. Het is gelukkig stralend weer, de foto`s gaan er vast erg goed uitzien. We stoppen bij de Columbia Icefields en wandelen naar de Athabasca Glacier, die zich in honderd jaar tijd een kilometer of twee heeft teruggetrokken de berg op. Gezien dit feit blijft het opmerkelijk dat er nog steeds bussen over de gletsjer rijden met toeristen, wij laten dit gebeuren maar aan ons voorbijgaan. De volgende stop zijn de Athabasca Falls, vlak voor Jasper.
Ons B&B The Gingerbread House, ligt lekker dicht bij het centrum van Jasper. De gastvrouw heet Rita, is in de zestig en houdt van een praatje, zacht gezegd. Ze brengt ons op de hoogte van de bosbranden en de gevolgen daarvan voor het toerisme. Vandaag viel het alleszins mee.
Het ontbijt de volgende ochtend is bijzonder, een bagel waar je naar keuze kwark of jam op kan smeren en een mierzoet vierkant baksel. Dat is het. De koffie deugt gelukkig wel. De zon schijnt oranjerood, je kan er moeiteloos recht in kijken. Van de bergen rond Jasper is niets te zien, kortom de rook is terug en hoe. Het is ook zeker tien graden kouder dan normaal. We gaan toch maar op weg naar Maligne Lake, een kilometer of veertig verderop. Het is er redelijk rustig, veel toeristen laten zich ook afschrikken door de klimatologische omstandigheden. Het moet ook gezegd, van de schoonheid van het meer met de spiegeling van de bergen in het water, is niet veel te zien. Het is koud, de temperatuur komt niet hoger dan een graadje of tien. We lopen een paar tracks, krijgen bij Moose Lake uitleg van een ranger over de moose en het andere wild, waar we overigens niks van te zien krijgen. Marjon vindt het niet zo erg dat we nog geen beer gezien hebben, maar ja, als je de hele tijd met een belletje op je rugzak rondloopt, vraag je er wel een beetje om.
Maligne Canyon, op de weg terug, ziet er ook onder de huidige omstandigheden indrukwekkend uit. Diepe kloven, stroomversnellingen, mooi!
We eten in een pub een grote schaal nacho`s en wandelen tevreden naar huis.
De volgende dag, na weer hetzelfde ontbijt, gaan we op weg naar Clearwater, ruim 300 kilometer verderop. We zien direct een elk, een klein soort eland langs de weg grazen en er loopt ook een witgrijze vos langs de weg. Dat is het enige wild wat we vandaag te zien krijgen. Al direct gaan we de grens tussen Alberta en British Columbia over, wat betekent dat de klok nog een uur achteruit moet. Het tijdsverschil met Nederland is nu negen uur.
Het is erg mistig door de rook en koud ook, de laagste temperatuur op ons metertje geeft 6 graden aan. We stappen dus maar even niet uit en stoken de verwarming op. Het land is hier leeg, er woont zo goed als niemand en de plaatsen liggen 100 kilometer van elkaar. Clearwater ligt vlakbij het Wells Grey Provincial Park, waar we drie prachtige watervallen bezoeken.
Vandaag rijden we naar Hope, dat niet ver meer van Vancouver af ligt. We rijden hele stukken langs de Thompson River, met aan weerszijden een spoorlijn, waar echt bizar lange goederentreinen overheen rijden. Ik tel op een gegeven moment 180 wagons, waarmee de trein toch al gauw een lengte van 4 kilometer bereikt. We bezoeken Hell`s Gate, een vernauwing in de diep gelegen Fraser River, waar we met een kabelbaantje steil de diepte in gaan. Ons B&B ligt nogal uit het centrum, maar is wel ruim en van alle gemakken voorzien. Is ook wel eens lekker. Morgen naar Vancouver Island. Victoria, here we come!
Ons B&B The Gingerbread House, ligt lekker dicht bij het centrum van Jasper. De gastvrouw heet Rita, is in de zestig en houdt van een praatje, zacht gezegd. Ze brengt ons op de hoogte van de bosbranden en de gevolgen daarvan voor het toerisme. Vandaag viel het alleszins mee.
Het ontbijt de volgende ochtend is bijzonder, een bagel waar je naar keuze kwark of jam op kan smeren en een mierzoet vierkant baksel. Dat is het. De koffie deugt gelukkig wel. De zon schijnt oranjerood, je kan er moeiteloos recht in kijken. Van de bergen rond Jasper is niets te zien, kortom de rook is terug en hoe. Het is ook zeker tien graden kouder dan normaal. We gaan toch maar op weg naar Maligne Lake, een kilometer of veertig verderop. Het is er redelijk rustig, veel toeristen laten zich ook afschrikken door de klimatologische omstandigheden. Het moet ook gezegd, van de schoonheid van het meer met de spiegeling van de bergen in het water, is niet veel te zien. Het is koud, de temperatuur komt niet hoger dan een graadje of tien. We lopen een paar tracks, krijgen bij Moose Lake uitleg van een ranger over de moose en het andere wild, waar we overigens niks van te zien krijgen. Marjon vindt het niet zo erg dat we nog geen beer gezien hebben, maar ja, als je de hele tijd met een belletje op je rugzak rondloopt, vraag je er wel een beetje om.
Maligne Canyon, op de weg terug, ziet er ook onder de huidige omstandigheden indrukwekkend uit. Diepe kloven, stroomversnellingen, mooi!
We eten in een pub een grote schaal nacho`s en wandelen tevreden naar huis.
De volgende dag, na weer hetzelfde ontbijt, gaan we op weg naar Clearwater, ruim 300 kilometer verderop. We zien direct een elk, een klein soort eland langs de weg grazen en er loopt ook een witgrijze vos langs de weg. Dat is het enige wild wat we vandaag te zien krijgen. Al direct gaan we de grens tussen Alberta en British Columbia over, wat betekent dat de klok nog een uur achteruit moet. Het tijdsverschil met Nederland is nu negen uur.
Het is erg mistig door de rook en koud ook, de laagste temperatuur op ons metertje geeft 6 graden aan. We stappen dus maar even niet uit en stoken de verwarming op. Het land is hier leeg, er woont zo goed als niemand en de plaatsen liggen 100 kilometer van elkaar. Clearwater ligt vlakbij het Wells Grey Provincial Park, waar we drie prachtige watervallen bezoeken.
Vandaag rijden we naar Hope, dat niet ver meer van Vancouver af ligt. We rijden hele stukken langs de Thompson River, met aan weerszijden een spoorlijn, waar echt bizar lange goederentreinen overheen rijden. Ik tel op een gegeven moment 180 wagons, waarmee de trein toch al gauw een lengte van 4 kilometer bereikt. We bezoeken Hell`s Gate, een vernauwing in de diep gelegen Fraser River, waar we met een kabelbaantje steil de diepte in gaan. Ons B&B ligt nogal uit het centrum, maar is wel ruim en van alle gemakken voorzien. Is ook wel eens lekker. Morgen naar Vancouver Island. Victoria, here we come!
-
17 Augustus 2018 - 17:01
Mama:
Dus geen beren op je weg,maar dat is niet zo erg er is genoeg te zien .geniet van het natuurschoon want wat is de wereld toch mooi .fijn weekend veel liefs dikke kus en geniet van elkaar xxxxx -
18 Augustus 2018 - 06:15
Truus De Boer:
Een prachtige reis toe geweest ,wij Gaan jullie volgende ,en pas goed op elkaar in de Wildenis liefs Truus en Guus -
18 Augustus 2018 - 10:32
Cees Van Loon:
Jammer van de rook maar toch een mooie tocht door het westen van Canada op naar Vancover en zijn eilanden - Walvissen en orca's en niet te vergeten de langste hangbrug van de wereld.
veel plezier nog daar in het mooi Canada, Ces & Tonny -
19 Augustus 2018 - 10:39
Anita:
Ja, die bel zal die beren wel afschrikken! Jammer van alle rook maar er zal nog genoeg moois op jullie pad komen. Heel veel plezier op Vancouver Island...
Het is wel een enorm verschil in temperatuur met hier. Hoop dat jullie een paar dikke truien hebben meegenomen. Dikke kus en lekker genieten!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
