Yieh-aah
Door: Mjon
Blijf op de hoogte en volg Marjon
03 Augustus 2011 | Verenigde Staten, Nashville
Hallo vanuit Nashville,
Hebben jullie het een beetje naar je zin gehad in New Orleans, ondanks de regen? Wij hebben genoten. Maar ja, we willen nog meer zien dus, Hop, de auto in en weer op weg.
We gaan naar; Natchez. Onderweg zullen we een aantal plantages tegenkomen.
Het ontbijt bij onze vriend "Pierre" was niet zoveel dus we besloten een koffie te nemen en onderweg maar een ontbijtje te doen. Ergens op de weg zagen we een bordje "Ruth's kitchen". Daar wilden we wel eten. Een klein restaurantje een grote vrouw die wat overeenkomsten vertoonde met Aretha Franklin en een wat kleinere man die de boel aan het schoonmaken was. Achter de toonbank hing een behoorlijk groot affiche met daarop de felicitatie voor de "Graduate". Even later kwamen er een meisje en jongen binnen wat later de zoon en dochter bleken te zijn. De zoon had zijn diploma behaald en ging studeren in New Orleans. Ondertussen dat wij zaten te wachten op ons gebakken ei en wat toast werd het winkeltje druk bezocht door de plaatselijke bevolking. Ruth kwam uit de keuken met een pakketje wat verdacht veel op een hamburger leek. Het was ons heerlijk gebakken ei tussen twee sneetjes toast. Omdat we ook graag koffie wilden moesten we even wachten want die werd vers gezet.
Nog wat jus d'orange en water gescoord en wij weer op weg. Onze volgende stop de Oak alley plantage. Een oud plantage huis waar 28 eiken bomen de geweldige laan versierde.
We hebben daar een rondleiding gevolgd die werd gegeven door een vrouw die in volledige klederdracht uit die tijd was gekleed. Ook de andere personen die in het huis rondliepen en rondleidingen verzorgden droegen soortgelijke kleding. Tijdens de rondleiding begon het te "HOZEN". Maar goed, we waren binnen. Toen we op het balkon mochten kijken bleek het woord "hozen" totaal niet overdreven te zijn sterker nog het was in de minimale richting gekozen.
De hoveniers hoefden voorlopig niets meer aan het gras te doen anders kwamen ze zwaar vast te zitten in de modder.
Nadat de bui redelijk gestopt was hebben we de tocht naar de auto ondernomen. Ik met een poncho, waarvan Henry zonodig een foto moest maken. Henry gewoon stoer door het beetje regen.
Toen was het tijd voor een heerlijk broodje bij het "waffle" house. Ja, inderdaad........zo noemde Henry heet ook al.
Ik had een Angus burger en Henry had een Angus/cola burger. Tja, die cola kwam er op het einde pas bij toen hij zijn cola omgooide en de inhoud over zijn broodje viel, waardoor alles in de cola lag te soppen. Maar Henry liet zich niet uit het veld slaan en at gewoon de " cola-burger" op.
We hebben in Natchez genoten van de ondergaande zon over de Mississippi (tip van de local). Dit nadat we heerlijk gegeten hadden in een restaurant waar ik een White Zinfandel (rose dus) bestelde en ongeveer een halve fles kreeg. Het was in ieder geval een behoorlijk glas. Ja, ook hier kende ze me blijkbaar. Ook dit adres hadden we van een local. Bij biscuits en blues hebben we vervolgens nog een drankje gedaan onder het genot van live muziek.
Na een overnoachting in het Eola hotal in Natchez zijn we de volgende dag naar Vicksburg gereden. Dit was maar 90 mijl, dus een lekker kort ritje.
Hier hebben we gelogeerd in het Battle Field Inn hotel, we zijn over de " Henry" brug gereden omdat ik de navigatie niet goed had ingesteld. Maar ja, had ik de navigatie wel goed ingesteld hadden we deze brug nooit gezien. Goed, we hebben hierdoor 18 mile omgereden, maar ach, het was toch een kort ritje.
's Avonds hadden we een heuse Karaoke avond in het hotel. Nooit gedacht dat wij daar nog eens zouden zitten als publiek. Zelf zingen? Nee, dat konden we de mensen daar echt niet aan doen.
Er liep een vrouw rond, heeeeeeeeeel groot, dus alle mannen kijken want ze zag er toch wel goed uit. Hoge hakken, schudde flink met de kont, gedroeg zich erg overdreven. Dus ik zeg tegen Henry....Het is een man. Henry vertelde dat vervolgens aan de Mark uit San Diego. Er zat nog een andere vrouw bij Mark aan tafel. Ook zij zei hetzelfde. Of het echt zo is ....zullen we niet weten.
Toen was het tijd voor Memphis. We sliepen in het Days Inn at Graceland. Inderdaad tegenover Graceland. Omdat we er redelijk vroeg waren hebben we eerst Graceland bekeken. Erg indrukwekkend en zeker de moeite waard. Je mag niet meer zelf het terrein op maar je wordt met busjes vanaf de overkant van de straat voor het huis afgezet. Dan kun je het huis in. Maar....neem je tijd want je mag niet terug naar het vorige vertrek. Foto's mag je maken maar dan zonder flits.
Wij hadden zelfs de mogelijkheid om 's morgens van 7.30 to 8.30 het terrein op te gaan en naar de meditation garden te gaan. Daar ligt Elvis begraven samen met zijn ouders en oma.
De volgende dag zijn we naar downtown Memphis gegaan, om daar het Civil Rights museum te bekijken. Dit is gevestigd in Hotel Lorraine waar Martin Luther King neergeschoten is. Dit maakte veel indruk, want wat hebben de zwarten moeten vechten om gelijkheid te krijgen. En nu soms nog. Het is schandalig hoe de zwarten destijds door de blanken werden behandeld.
Na deze indrukwekkende rondleiding zijn we naar Beale street geweest, de straat waar het restaurant van B.B. King staat. Waar de blues eigenlijk op straat ligt. Daar in een winkel heb ik een CD gekocht van Clyde Hopkins, nu 89 jaren jong. Mooi blauw pak, een guitige man om te zien. Henry heeft in een park nog een CD gekocht van een band die daar stond te sprelen Tony Hall! Een heus zelfgebrand exemplaar met handtekening.
's Avonds hebben we een baseball game bijgewoond. FANTASTISCH! The Memphis Rednicks tegen IOWA cubs. Wanneer er een mooie slag werd gemaakt, juichde wij, dus mensen om ons heen vroegen of we voor IOWA waren...nee, maar we vinden het gewoon een mooie slag. Vervolgens werd er gevraagd waar we dan vandaan kwamen en toen werd alles duidelijk. Dus wij afgesproken dat we voortaan voor Memphis zouden juichen.
Het publiek ging in de laastste inning weg want Memphis stond met 7-4 achter. Er stonden van Memphis 3 personen op de honken en er stond een slagman klaar. Ik zeg tegen Henry; " let op , die man gaat geschiedenis schrijven, homerun, iedereen loopt binnen en het is 8-7 voor Memphis". Tuurlijk, zegt Henry. En jawel....het gebeurde. Het stadion ging uit zijn dak. Nu was dat weer moeilijk want er is geen dak. Maar bij wijze van spreken dan.
Nu zijn we in Nashville, gisteren bij de Wildhorse Saloon gegeten waar wij onze 1e line dance les konden krijgen. Maar deze hebben we alleen bekeken. 's Middags zaten we in een bar, al, bijna enige want er zat nog 1 ier, naar een zanger uit Kentucky te kijken...Paul Pace. Ik vroeg om een visitekaartje maar kreeg een CD. Gezellige interactie, hij vroeg van welke muziek we hielden en speelde dan het verozeknummer voor ons. Een soort van live jukebox!
Henry is nu met de auto even terug naar Avis want er moest olie bij. Het is hier 6 mile vandaan dus hij zal zo weer terug zijn. Dan gaan we weer Nashville in. Kijken of we wat souvenirs kunnen scoren. Of niet...de plastic Elvis heb ik helaas niet kunnen vinden.
Groetjes en tot de volgende keer. O ja, vanuit hier gaan we de Smokey mountains in.
Dikke kus en knuffel,
Henry en Mjon
Hebben jullie het een beetje naar je zin gehad in New Orleans, ondanks de regen? Wij hebben genoten. Maar ja, we willen nog meer zien dus, Hop, de auto in en weer op weg.
We gaan naar; Natchez. Onderweg zullen we een aantal plantages tegenkomen.
Het ontbijt bij onze vriend "Pierre" was niet zoveel dus we besloten een koffie te nemen en onderweg maar een ontbijtje te doen. Ergens op de weg zagen we een bordje "Ruth's kitchen". Daar wilden we wel eten. Een klein restaurantje een grote vrouw die wat overeenkomsten vertoonde met Aretha Franklin en een wat kleinere man die de boel aan het schoonmaken was. Achter de toonbank hing een behoorlijk groot affiche met daarop de felicitatie voor de "Graduate". Even later kwamen er een meisje en jongen binnen wat later de zoon en dochter bleken te zijn. De zoon had zijn diploma behaald en ging studeren in New Orleans. Ondertussen dat wij zaten te wachten op ons gebakken ei en wat toast werd het winkeltje druk bezocht door de plaatselijke bevolking. Ruth kwam uit de keuken met een pakketje wat verdacht veel op een hamburger leek. Het was ons heerlijk gebakken ei tussen twee sneetjes toast. Omdat we ook graag koffie wilden moesten we even wachten want die werd vers gezet.
Nog wat jus d'orange en water gescoord en wij weer op weg. Onze volgende stop de Oak alley plantage. Een oud plantage huis waar 28 eiken bomen de geweldige laan versierde.
We hebben daar een rondleiding gevolgd die werd gegeven door een vrouw die in volledige klederdracht uit die tijd was gekleed. Ook de andere personen die in het huis rondliepen en rondleidingen verzorgden droegen soortgelijke kleding. Tijdens de rondleiding begon het te "HOZEN". Maar goed, we waren binnen. Toen we op het balkon mochten kijken bleek het woord "hozen" totaal niet overdreven te zijn sterker nog het was in de minimale richting gekozen.
De hoveniers hoefden voorlopig niets meer aan het gras te doen anders kwamen ze zwaar vast te zitten in de modder.
Nadat de bui redelijk gestopt was hebben we de tocht naar de auto ondernomen. Ik met een poncho, waarvan Henry zonodig een foto moest maken. Henry gewoon stoer door het beetje regen.
Toen was het tijd voor een heerlijk broodje bij het "waffle" house. Ja, inderdaad........zo noemde Henry heet ook al.
Ik had een Angus burger en Henry had een Angus/cola burger. Tja, die cola kwam er op het einde pas bij toen hij zijn cola omgooide en de inhoud over zijn broodje viel, waardoor alles in de cola lag te soppen. Maar Henry liet zich niet uit het veld slaan en at gewoon de " cola-burger" op.
We hebben in Natchez genoten van de ondergaande zon over de Mississippi (tip van de local). Dit nadat we heerlijk gegeten hadden in een restaurant waar ik een White Zinfandel (rose dus) bestelde en ongeveer een halve fles kreeg. Het was in ieder geval een behoorlijk glas. Ja, ook hier kende ze me blijkbaar. Ook dit adres hadden we van een local. Bij biscuits en blues hebben we vervolgens nog een drankje gedaan onder het genot van live muziek.
Na een overnoachting in het Eola hotal in Natchez zijn we de volgende dag naar Vicksburg gereden. Dit was maar 90 mijl, dus een lekker kort ritje.
Hier hebben we gelogeerd in het Battle Field Inn hotel, we zijn over de " Henry" brug gereden omdat ik de navigatie niet goed had ingesteld. Maar ja, had ik de navigatie wel goed ingesteld hadden we deze brug nooit gezien. Goed, we hebben hierdoor 18 mile omgereden, maar ach, het was toch een kort ritje.
's Avonds hadden we een heuse Karaoke avond in het hotel. Nooit gedacht dat wij daar nog eens zouden zitten als publiek. Zelf zingen? Nee, dat konden we de mensen daar echt niet aan doen.
Er liep een vrouw rond, heeeeeeeeeel groot, dus alle mannen kijken want ze zag er toch wel goed uit. Hoge hakken, schudde flink met de kont, gedroeg zich erg overdreven. Dus ik zeg tegen Henry....Het is een man. Henry vertelde dat vervolgens aan de Mark uit San Diego. Er zat nog een andere vrouw bij Mark aan tafel. Ook zij zei hetzelfde. Of het echt zo is ....zullen we niet weten.
Toen was het tijd voor Memphis. We sliepen in het Days Inn at Graceland. Inderdaad tegenover Graceland. Omdat we er redelijk vroeg waren hebben we eerst Graceland bekeken. Erg indrukwekkend en zeker de moeite waard. Je mag niet meer zelf het terrein op maar je wordt met busjes vanaf de overkant van de straat voor het huis afgezet. Dan kun je het huis in. Maar....neem je tijd want je mag niet terug naar het vorige vertrek. Foto's mag je maken maar dan zonder flits.
Wij hadden zelfs de mogelijkheid om 's morgens van 7.30 to 8.30 het terrein op te gaan en naar de meditation garden te gaan. Daar ligt Elvis begraven samen met zijn ouders en oma.
De volgende dag zijn we naar downtown Memphis gegaan, om daar het Civil Rights museum te bekijken. Dit is gevestigd in Hotel Lorraine waar Martin Luther King neergeschoten is. Dit maakte veel indruk, want wat hebben de zwarten moeten vechten om gelijkheid te krijgen. En nu soms nog. Het is schandalig hoe de zwarten destijds door de blanken werden behandeld.
Na deze indrukwekkende rondleiding zijn we naar Beale street geweest, de straat waar het restaurant van B.B. King staat. Waar de blues eigenlijk op straat ligt. Daar in een winkel heb ik een CD gekocht van Clyde Hopkins, nu 89 jaren jong. Mooi blauw pak, een guitige man om te zien. Henry heeft in een park nog een CD gekocht van een band die daar stond te sprelen Tony Hall! Een heus zelfgebrand exemplaar met handtekening.
's Avonds hebben we een baseball game bijgewoond. FANTASTISCH! The Memphis Rednicks tegen IOWA cubs. Wanneer er een mooie slag werd gemaakt, juichde wij, dus mensen om ons heen vroegen of we voor IOWA waren...nee, maar we vinden het gewoon een mooie slag. Vervolgens werd er gevraagd waar we dan vandaan kwamen en toen werd alles duidelijk. Dus wij afgesproken dat we voortaan voor Memphis zouden juichen.
Het publiek ging in de laastste inning weg want Memphis stond met 7-4 achter. Er stonden van Memphis 3 personen op de honken en er stond een slagman klaar. Ik zeg tegen Henry; " let op , die man gaat geschiedenis schrijven, homerun, iedereen loopt binnen en het is 8-7 voor Memphis". Tuurlijk, zegt Henry. En jawel....het gebeurde. Het stadion ging uit zijn dak. Nu was dat weer moeilijk want er is geen dak. Maar bij wijze van spreken dan.
Nu zijn we in Nashville, gisteren bij de Wildhorse Saloon gegeten waar wij onze 1e line dance les konden krijgen. Maar deze hebben we alleen bekeken. 's Middags zaten we in een bar, al, bijna enige want er zat nog 1 ier, naar een zanger uit Kentucky te kijken...Paul Pace. Ik vroeg om een visitekaartje maar kreeg een CD. Gezellige interactie, hij vroeg van welke muziek we hielden en speelde dan het verozeknummer voor ons. Een soort van live jukebox!
Henry is nu met de auto even terug naar Avis want er moest olie bij. Het is hier 6 mile vandaan dus hij zal zo weer terug zijn. Dan gaan we weer Nashville in. Kijken of we wat souvenirs kunnen scoren. Of niet...de plastic Elvis heb ik helaas niet kunnen vinden.
Groetjes en tot de volgende keer. O ja, vanuit hier gaan we de Smokey mountains in.
Dikke kus en knuffel,
Henry en Mjon
-
03 Augustus 2011 - 14:56
Cees En Tonny:
Mooi verslag Mjon, veel gezien en scht indrukwekend maar dat wisten wioj natuurlijk al. Blijkt dat er toch nog een stukje echte americaanse geschiedenis is. Lekker doorgaan met genieten en rijdt voorzichtig.
mvg Cees en Tonny -
03 Augustus 2011 - 14:59
Yeah Aah Dat Klinkt :
lijkt me geweldig om de muziek op straat te "beleven".......
leuke ervaringen weer!
we zien jullie al helemaal uit je dak gaan bij de base ball game....hihi.....
wel bij de les blijven hè.....hier gaan ajax luitjes ook niet enthousiast staan gillen als er een doelpunt valt bij NEC.
hé, op naar de volgende ervaring!
we lezen het weer.
Tilburgse toedelss van Bart en P.tje
maar goed.....voor die logica heb je weer minimaal Mavo nodig (op eigen kracht)
-
03 Augustus 2011 - 15:06
De Louwkes:
Wat een prachtig reisverhaal weer. Je kunt het ook lekker beeldend beschrijven Marjon. We krijgen zo zin om ook die kant uit te gaan. Nu heb ik Graceland eerder een keer bezocht en ben dus blij om te horen dat jullie het ook indrukwekkend vonden. Bijzonder om je te realiseren dat alle succes, aanzien en geld Elvis uiteindelijk niet gelukkig hebben gemaakt. -
03 Augustus 2011 - 22:39
Harrie En Marlies:
Hi.di...ho..
we hebben weer 'n pc, dus nu kan ik ook terugschrijven. Wat 'n belevenissen allemaal. Leuk om zo ook 'n klein beetje mee te kunnen reizen. Wij staan op 't punt om naar 'n Jazz festival in Fussen (duitsland) te vertrekken voor 'n paar dagen. Ook top hoor.
Nog 'n fijne reis verder en lieve groetjes van Harrie en Marlies -
04 Augustus 2011 - 04:46
Carolien:
Het klinkt geweldig! Zo te horen goed naar jullie zin :) -
04 Augustus 2011 - 13:24
Leo En Henriëtte:
Hoi vakantiegangers.
Via ons Irma op deze site terechtgekomen. Wat geweldig voor jullie om zoveel te mogen zien en beleven in Amerika. Vanaf nu blijven we je volgen. Super leuk om te lezen. Echt Mjon, zoals je het schrijft, zou je het ook vertellen. Lieve groetjes van ons. -
05 Augustus 2011 - 23:12
Anita:
Klinkt allemaal weer fantastisch, zus!!! Jullie makne wat mee, en volgens mij (leg k nog uit) met die voorspelling van de game.. lachen!!!
Hier alles ok, geen bijzonderheden... wij kijken gewoon uit naar jullie volgend verslag. XXX je zusje -
06 Augustus 2011 - 09:07
Carolien:
He, waar blijft jullie volgende verhaal nou? Altijd leuk om lezen...
Wij vertrekken vandaag voor een weekje naar Frankrijk, zojuist besloten dat het de Auvergne wordt. Ook leuk! :)
Veel plezier nog en ben erg benieuwd naar jullie foto's!
xxx Carolien en natuurlijk ook een dikke pakkerd van die leuke man, je weet wel. -
07 Augustus 2011 - 13:33
Anita:
He zus en zwager! Hoe is het daar in Charleston volgens mij??? Hier is het weer eens gewoon herfst, heerlijk!!! Ik moest je hartelijk bedanken van tante Nel en ome nico voor de leuke kaart met de zonnebloemen. Ze vonden het geweldig leuk! Trouwens het feest was gisteren ook echt super... heerlijk eten, soort reunie met de neven en nichten, jammer dat je er niet bij kon zijn. Maar ik geloof dat er een reunie komt, tenminste iedereen heeft het erover maar niemand weet eigenlijk wie het gaat regelen... Het was een latertje gisteren. Mamske gaat morgen met tante Annie jouw huis poetsen (hahaha), altijd fijn! Nee, dat zal ze niet doen, maar haar kennende gaat ze vast de ramen zemen. Ik ga nu nog even werken en dan lekker relaxen.
Heel veel groetjes van ons, een dikke kus en bedankt voor het bellen.... Love you!!! XXX -
07 Augustus 2011 - 14:28
Piep:
Howdy Folks,
Het spreekt allemaal boekdelen wat je schrijft, een geweldige reis zo te horen. Ik ben zelf aan het rondtrekken in bescheidener vorm. Met tent, hond en auto door ardennen, luxemburg, vogezen en duitsland. Ik wens jullie nog veel plezier. X Pauline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
